Jednym z ulubionych zajęć Małych Wielkich jest odgrywanie ról – portretując różnego rodzaju postacie, Dzieci zdobywają nowe umiejętności, rozwijają kompetencje interpersonalne, kreatywność i wyobraźnię, rozładowują stres i lepiej rozumieją codzienność, w której przyszło im funkcjonować. Jesteśmy pełne zachwytu dla Ich zaangażowania i często wykorzystujemy zaobserwowane dyskusje i zachowania jako podstawę dla rozważań na temat otaczającej nas rzeczywistości.
Swego czasu podstawa programowa wychowania przedszkolnego, w jednym z paragrafów odnoszących się do wychowania przez sztukę stanowiła, iż w kontaktach z teatrem Dziecko stawać się ma „widzem i aktorem”. Mimo, że z upływem lat przepis nieco zmienił swoją formę, idea ta jest wciąż aktualna. Współcześnie określa się, iż kończąc edukację przedszkolną, Dziecko „wyraża swoje rozumienie świata, zjawisk i rzeczy znajdujących się w bliskim otoczeniu za pomocą komunikatów pozawerbalnych: tańca, intencjonalnego ruchu, gestów, impresji plastycznych, technicznych, teatralnych (…)”, ale także „rozpoznaje i nazywa podstawowe emocje (…)”, jak również „odróżnia elementy świata fikcji od realnej rzeczywistości (…)”.
Jakkolwiek ważne jest samodzielne działanie, nie można bagatelizować w tym zakresie pokazu, którym staje się spektakl teatralny – Dziecko nawiązuje relacje emocjonalne ze zdarzeniami i postaciami przedstawianymi na scenie, rozwija swoją koncentrację, poszerza zasób słownictwa, a to wszystko implikowane jest wielowymiarowo, oddziaływaniem skierowanym na wszystkie Jego zmysły.
Chcąc poszerzyć wiedzę Małych Wielkich na temat technicznych aspektów teatru, objaśniłyśmy Im, że w teatrze zwykle jest podział na scenę i widownię, że na scenie są aktorzy, czym jest scenografia, co to takiego rekwizyt oraz kto projektuje i szyje kostiumy.
W ramach podsumowania, zapraszamy do naszej galerii – przy czym obiecujemy, że nasza pasja do teatru się nie wyczerpała – wszak „Nie wszystko się kończy po zapuszczeniu kurtyny.”
